Dit is de blog van Teresa van Twuijver, professioneel nieuwsgierig. Ik verzamel bespiegelingen in woorden, momentopnames, tekeningen en zelfgemaakte dekens.
Advertenties
Een gequilt hoofdsteundekje voor iemand met vergevorderde Alzheimer, te bevestigen aan haar of zijn rolstoel. Dat maakt de wereld misschien weer wat zachter. En als de wereld niet meer wordt begrepen dan maakt dat niks uit, want deze quilt snap ik zelf ook niet. Overigens heb ik die bol gemaakt van alle restjes. Balast die … Meer lezen over Alzheimerquilt
Mijn moeder houdt van tuinieren en vooral van bloemen. 's Winters heeft ze daar dus niet zo veel aan. Dat kan haar wel eens sombertjes maken. Ik heb daarom de quilt Wintertuinieren voor haar gemaakt met haar favoriete bloemen (fuchsia's, geraniums en stokrozen) in haar favoriete kleuren (roze en Van Gogh-geel). Zodat mijn moeder in … Meer lezen over Wintertuinieren
Deze quilt is gemaakt van kledingstukken die ik nooit meer zal dragen maar die ik niet kan weggooien omdat er een intense herinnering aan kleeft. Beter als 'goedgevoelcollage' aan de muur dan als stofnest in de klerenkast. De mooimomentquilt bestaat uit: een prachtige lentedag in Haarlem, een romantische nacht in Kaapstad, een werkbezoek in Swaziland, … Meer lezen over Mooimomentquilt
Amsterdam, 20 maart 2017 • Ineens stuitte ik tijdens mijn gewoonlijke zondagmiddagwandeling op een braakliggend terrein vlak achter mijn huis. Een 'landje' van zeker drie voetbalvelden groot waar iemand een bank heeft neergezet in het mulle zand, slordig in elkaar geknutseld van pallets en steigerhout. Ik had het landje nooit eerder gezien. Pas gisteren ontdekte … Meer lezen over Pleidooi voor landjes
Zware jongens voor serieus kattekwaad in deze kattequilt. Voor aan de muur of als kattedekentje op de bank, zodat je de haren op één plek concentreert. Het ontwerp is geïnspireerd op mijn eigen twee katten, die ofwel met elkaar vechten ofwel elkaar met de nek aankijken, terwijl ze toch heel 'close' zijn saampjes.
Een deken zou een leven lang mee moeten gaan. Herinneringen dringen namelijk door tot de stof. Deze babydeken is handgemaakt. Bedoeld om nu te gebruiken en straks als erfstuk te bewaren. In twee versies want er waren twee baby's.
Toch een naar gezicht.
Toen ik gisteren in een vrij mismoedige bui over de Dam liep, herinnerde ik mij ineens dit beeldverhaal. Ik maakte het in 2010. Destijds dacht ik dat zo'n dystopische fantasie niet mogelijk zou zijn. Inmiddels ben ik daar niet meer helemaal van overtuigd. Maar stille hoop heeft de overhand.
Ivoor, lotusbloem, samenwerken, roomboter, witbrood, broderie, sneeuwwit, lammetjes, waai, sneeuwkristal, broderie, diamant, eiwit, ivoor, bladmuziek, witlof.
Alleen in Nederland heeft een paleistrap een fietsgoot. Maar maak er geen foto van want dan komt een bewaker naar buiten om de fietsgoot weg te halen.
